Doorverwijzing voor fidlab-testen
Mijn huisarts heeft me vorige week doorgestuurd naar een andere dokter die fidlab-testen uitvoert (hormoontesten, zie vorig blogartikel). Ook mijn huisarts zal hiermee starten, maar verwees me nu nog door naar een meer ervaren dokter.
Ik kom de praktijk binnen om 9:25 uur, een kwartier later word ik binnengeroepen. Ik geef mijn verwijsbrief af en doe dan, nog maar eens, mijn verhaal. Wanneer de arts vraagt naar mijn medicatieschema, vertel ik dat ik ook voedingssupplementen inneem, voorgeschreven door een alternatieve dokteres. Tot mijn grote verbazing weet hij over welke supplementen het gaat. Sterker nog, hij kent mijn alternatieve dokteres en behandelt een aandeel van zijn patiënten op dezelfde manier. Uit mijn verhaal maakt de arts op dat ik serieuze problemen ondervind met het opnemen van stoffen. Ik heb namelijk al een 20-tal supplementen uitgeprobeerd die niet aanslaan en ook aanpassingen in de voeding doen niet wat ze beloven. De arts besluit geen bloedafname te doen. Hij vertelt me dat hij, net zo goed als ik, weet dat de resultaten van de fidlab-testen afwijkend zullen zijn. Omdat mijn lichaam momenteel geen reactie geeft op eender welke aanpassing die ik invoer, heeft het weinig nut om de afwijkingen te behandelen. De belangrijkste zaak is om mijn systeem terug op gang te krijgen, wakker te maken. Daarna pas kan er gesproken worden over de testen. Hij biedt me ook meteen een mogelijke manier aan om dit te doen, namelijk via neuraaltherapie.
Neuraaltherapie staat voor het gebruik van een lokaal verdovingsmiddel om een helend effect te bekomen. Ons zenuwstelsel bestaat uit een autonoom (zelfstandig) deel. Hier gebeurt de onbewuste prikkelgeleiding doorheen het lichaam. Onze organen worden bijvoorbeeld door dit zenuwstelsel in goede banen geleid. Als er een verstoring optreedt binnen de prikkelgeleiding in het autonoom zenuwstelsel, ontstaat er een stoorveld. Een litteken is bijvoorbeeld een stoorveld. Het stoorveld lokt meestal ongemak uit ergens anders in het lichaam. Daarom is het enkel mogelijk een stoorveld op te sporen na uitgebreide informatie over de klachten en voorgeschiedenis. Mijn stoorveld zijn de littekens van mijn verwijderde amandelen volgens de arts. Ik heb op 3-jarige leeftijd mijn amandelen laten verwijderen wegens steeds terugkerende keelontstekingen. Amandelen hebben echter een belangrijke functie bij de afweer van het lichaam. Mijn arts koppelt de virale hersenvliesontsteking in 2015 aan het gebrek van afweer. Zijn voorstel is dus om rechtstreeks in de amandelen een verdovend middel te spuiten. Het doel hierbij is om de storing die het litteken opwekt, op te heffen. Als de storing opgeheven wordt kan energie terug doorheen het lichaam vloeien en krijgen mijn cellen de kans om opnieuw in werking te schieten.
Ik had zelf nog nooit over deze behandelingsvorm gehoord. Het is ook een alternatieve wijze om een persoon verder te helpen. Aangezien ik de uitleg wel betrouwbaar vind en ik de arts meteen vertrouwde, laat ik de spuiten zetten. Over 3 weken moet ik terug op consultatie komen om het effect te bespreken. Om in de tussentijd ook mijn cellen terug wakker te maken, krijg ik een voorschrift mee voor ampullen met gefilterd zeewater. De zouten zorgen voor een hypertone werking op mijn cellen. Dit wil zeggen dat er water van de cellen wordt weggenomen en de cellen dus in gang moeten schieten om hun vloeistofniveau op pijl te houden.
Ik kan niet beschrijven hoe ik me voel als ik de praktijk buitenloop, het lijkt of er eindelijk iemand doorheeft dat mij volproppen met vanalles en nog wat geen nut heeft. Ik weet niet of ik deze behandeling voor waarheid moet nemen, maar het is wel weer een andere aanpak en denkwijze die mogelijks de oplossing is voor mijn problemen. Ik bel na de afspraak meteen naar de alternatieve dokteres om haar uit te leggen wat er net gebeurd is. Ik beslis ook om momenteel bij haar de consultaties 'on hold' te zetten, zodat deze arts rustig zijn werk kan uitvoeren.