Onderzoeken SOLK-traject

16-O5-2019 Röntgenfoto's
Net na mijn eerste consultaties bij het SOLK-traject, kan ik zonder afspraak rontgenfoto's laten nemen. De interniste heeft een RX-thorax voorgeschreven. Dat is een foto van de longen. Ik moet voor een scherm gaan staan en 5 seconden mijn adem inhouden met tegelijk een ingetrokken buik. Op dat moment wordt de foto getrokken. Ik moet zowel in vooraanzicht als zijaanzicht een RX hebben. Meteen na de RX-longen worden beide ellebogen in beeld gebracht. Dit vindt plaats in een andere kamer omdat daar een plaat onder mijn elleboog geschoven kan worden. Het onderzoek werd voorgeschreven door de fysische geneesheer omdat mijn ellebogen het meeste pijn doen van al mijn gewrichten. Ik voel ook precies een 'bol' in mijn gewricht zitten. Om structurele afwijkingen op botniveau uit te sluiten schrijft hij dus dit onderzoek voor.

21-05-2019 Bloedafname en lactose-intollerantietest
Vandaag is mijn tweede poging om bloed te laten trekken. 16 mei was ik ook al eens langsgeweest voor een nuchtere bloedafname. Toen was het echter al namiddag en voor mijn cortisolwaarden moest het bloed voor 9 uur 's morgens getrokken worden. De reden hiervoor is dat mijn lichaam zich dan nog in rusttoestand bevindt en er geen afwijkende waarde weergeven wordt. Om 8 uur stap ik het afnamekwartier binnen. Ik ben makkelijk te prikken en de verpleegkundige heeft in no time genoeg bloed. Ik moet ook nog een mid-stream urinestaal afgeven. Mid-stream staat ervoor dat je eerst plast in het toilet, dan zonder te stoppen in het potje en het einde ook in het toilet. Op die manier is er geen vermenging met bacteriën die zich in de urinebuis bevinden en zich bij het starten met urineren laten meevoeren. Ik krijg tot slot nog een potje mee voor een stoelgangsstaal, maar gelukkig mag ik dit ook thuis doen.

Om 9:30 uur word ik verwacht op de afdeling endocrinologie. Hier test men vandaag of ik lactose-intolerant ben. Eigenlijk weet ik al dat dit zo is vanuit de alternatieve geneeskunde, maar dubbelchecken kan nooit kwaad. Voor dit onderzoek moet ik nuchter zijn, daarom dat het enkel zo vroeg kon. Niet altijd handig natuurlijk als chronisch moe persoon. De test neemt maar liefst 3 volle uren in beslag. Ik word in een kamer met verschillende andere patiënten geplaatst en krijg uitleg over de test. Eerst moet ik een blaastest doen om het systeem te leren kennen. In die spuit zit ook meteen een referentiewaarde voor mijn adem. Vervolgens moet ik een verschrikkelijk vieze oplossing drinken die lactose bevat. Als dat drankje op is, beginnen de 3 uren. Ik vul een eerste spuit met uitgeademde lucht en dan start een timer van 10 minuten. Als de timer afgaat, moet ik opnieuw blazen. Zo gaat het fenomeen door tot mijn 18 spuiten gevuld zijn met uitgeademde lucht. Onderstaande foto geeft een duidelijker beeld over de manier van afname. Via een teut blaas ik een zakje vol lucht. Daarna trek ik de reeds aangesloten spuit op met de net ingeblazen lucht. Ik sluit zeker het kraantje dat toegang geeft tot de spuit, anders moet ik opnieuw beginnen. Ik trek de spuit van het zakje en duw het zakje vervolgens leeg zodat er geen lucht meer overblijft. Tot slot connecteer ik een nieuwe spuit en start ik de timer van 10 minuten opnieuw.

23-05-2019 glucose ademtest en echo abdomen
Vandaag staan er opnieuw 2 nuchtere onderzoeken gepland. Tussen beide heb ik een kwartiertje om iets klein te eten. Als de eerste test uitloopt, gaat dit niet. Dan ben ik namelijk minder dan 4 uur nuchter voor het volgende onderzoek. 

Voor de eerste test moet ik nog eens naar dezelfde afdeling als dinsdag. Ditmaal voor een glucose ademtest. Door middel van dit onderzoek wordt de bacteriële overgroei in mijn darm bepaald. Wanneer er te veel bacteriën in mijn dunne darm aanwezig zijn, kan dit verschillende klachten geven met als voornaamste een slechte vertering en diarree. De test start om 8:30 uur en neemt wederom veel tijd in beslag. Ik moet opnieuw een slecht smakend drankje leegdrinken en, net zoals bij de lactosetest, 18 spuiten volblazen met telkens 10 minuten tussentijd. De verpleegkundige die dinsdag ook al op deze post stond, herkent mij en laat me mijn gang gaan. Om kwart voor 12 ben ik klaar met de ademtest en eet ik iets klein. Het lange wachten tot mijn volgende onderzoek gaat in.

Op de middag kom ik al binnen op de echografische afdeling en meld ik me aan. Tot 15:30 uur hou ik me bezig op mijn computer, op mijn GSM en met mijn zweeds puzzelboekje. Ik wist niet dat wachten zo uitputtend kan zijn. Na een uur zou ik liefst op de grond gaan liggen van de moeite. Gelukkig lopen de afspraken niet uit en mag ik om 15:40 uur binnen bij de echograaf. Hij neemt mijn echo abdomen af, kijken in de buik door middel van geluidsgolven dus. Dit onderzoek werd ook voorgeschreven door de internist en wordt standaard uitgevoerd bij elke SOLK-patiënt(e). Ik krijg voor het eerst ook meteen een resultaat van mijn onderzoek. Niets fout te zien op niveau van het blote oog, positief dus. Ik ben blij dat ik eens meteen het verdict krijg in plaats van tot september op resultaat te moeten wachten. Daarnaast was de echograaf vriendelijk en hebben we een tof gesprek gehad.

26-05-2019 -> 27-05-2019 Slaaponderzoek
Al een paar dagen gaan er veel gevoelens door me heen omtrent het slaaponderzoek. Zenuwachtigheid, onwetendheid en vooral angst. Angst om niet zo te slapen als anders en geen juist onderzoek te bekomen. Ik weet dat ik hier niets aan kan doen, maar toch blijven gemengde gevoelens knagen. Ik ben immens blij wanneer mama en papa zeggen dat ze me zullen brengen naar Gent, zo heb ik ineens ook wat afleiding. Ze blijven bij mij tot ik me heb aangemeld. We nemen afscheid en ik ga op zoek naar mijn afdeling. Om kwart na 5 ben ik aangekomen, een kwartier vroeger dan gepland. De verpleegkundige die me ontvangt, zegt echter dat ik nog tot 18:00 uur moet wachten voor ik opgenomen kan worden. Ik moet de afdeling verlaten om de rust van de patiënten niet te verstoren en ga naar buiten. Ik ben eigenlijk wel aangedaan. Omdat ik al zenuwachtig ben, bel ik even met mama, ze stelt me gerust. Iets na het afgesproken uur kan ik in mijn kamer. Ik krijg mijn avondeten en een half uurtje later komt een supervriendelijke verpleegkundige me klaarmaken voor het onderzoek. Ik word precies omgebouwd tot een elektriciteitsmast. 2 elektrodes op elk been om bewegingen wanneer ik slaap op te meten. 2 elektrodes op mijn borstkas om mijn hartslag in het oog te houden. 2 banden rondom mijn borst en buik om de ademhaling op te meten. 13 elektroden op mijn hoofd om hersenactiviteit en kaakspanning te meten. De kaakspanning valt volledig weg bij een diepe slaap. Een geluidsmeter ter hoogte van mijn hals. Een neusbril voor de neusademhaling, dit zit het meest ambetant van alles. Tot slot krijg ik ook nog een metertje voor mijn mond om ook hier luchtstroom van mijn ademhaling op te meten. In de kamer zijn er ook een camera en 2 decibelmeters. Ik mag nu nog vrij rondlopen, maar als ik ga slapen wordt het geheel verbonden via een dikke kabel met de muur. Bepaalde onderdelen mag ik ook nog even afnemen, om de avond comfortabel door te brengen. Na me te elektroniseren, overloopt de verpleegkundige nog een aantal vragen met mij. Naast mijn brochure die ik al had ingevuld voor de opname, krijgen ze zo een beter beeld over mijn slaap en moeheid.

Het onderzoek bestaat uit 2 onderdelen. De slaaptest en de dutjestest.
De slaaptest is het eerste onderdeel. Ik word vanaf het moment dat ik ga slapen 8 uur lang gemonitord. Ik mag zelf kiezen wanneer ik ga slapen, maar om 6:30 uur word ik sowieso wakker gemaakt door de verpleegkundige. Als mijn 8 uur dan nog niet voltooid zijn moet ik in bed blijven liggen zonder terug in slaap te vallen. Ik besluit om 22 uur te gaan slapen. Zo kan ik 's morgens wanneer ik wakker gemaakt wordt meteen uit bed en val ik hopelijk minder snel terug in slaap. De nacht zelf was niet zo goed, ik heb niet geslapen zoals normaal. Veel nachtmerries en niet zo een diepe slaap. Het was eigenlijk wel te verwachten met al die draden rondom mijn lichaam. Gelukkig komt een verpleger me in de ochtend wakker maken en start hij meteen een vragenlijst over de nacht. Zo weten de dokters tenminste dat ik normaal net iets beter slaap.
Ik begin nu aan het tweede onderdeel, de dutjestest. Ik moet 2 uur aan een stuk verplicht wakker blijven en dan 30 minuten slapen. Na 30 minuten slapen word ik door een verpleegkundige wakker gemaakt en begint de cyclus opnieuw. Het wakker blijven valt me moeilijk. Ik wil gewoon op bed liggen met mijn ogen toe, maar dat mag niet. Als ik dan moet slapen ben ik net in slaap wanneer ik al terug gewekt word. Het is super vermoeiend om de dag door te komen. Naast dit zware onderzoek, heeft mijn klas vandaag examens. Mentaal breek ik tegen de middag. Ik voel me ziek, ben in een ziekenhuis en de rest van mijn leeftijdsgenoten raken precies allemaal wel vooruit. De verpleegkundigen op de afdeling zijn vandaag niet zo vriendelijk en ik kan de moed niet opbrengen om hen hierover aan te spreken. Ik spartel verder door de dag met de tranen in mijn ogen. Om half 4 ontwaak ik uit het zoveelste dutje. De verpleegkundige geeft me het nieuws dat ik niet tot half 6 moet blijven omdat er genoeg gegevens verzameld zijn. Ik wil eigenlijk nog blijven en heb schrik dat er nu toch niet genoeg gegevens zijn. Een kwartier later word ik echter al van alle elektrodes verlost. Ik pak op mijn gemak alles in en vertrek. De treinrit naar huis was verschrikkelijk. Ik kon gewoon mijn tranen niet meer inhouden. Thuisgekomen is het nog eens zo erg. Ik heb een hele week afgezien, maar kom er nu precies terug bovenop.

6-06-2019 echo ellebogen
Ik ga vandaag naar Gent voor een echografie van mijn ellebogen. Deze is voorgeschreven door de fysische geneesheer om eventuele afwijkingen vast te stellen. Al mijn gewrichten doen pijn, maar mijn ellebogen aanzienlijk meer. Daarom is het belangrijk te kijken wat hier de oorzaak van kan zijn. Ik ben, zoals gewoonlijk, weer veel te vroeg in het ziekenhuis. Op het ingeplande uur word ik binnengeroepen en start de specialist met het scannen van mijn ellebogen. Na een kwartier is het onderzoek volledig uitgevoerd en doen mijn ellebogen pijn door de druk die erop is uitgeoefend. Ik krijg al mee dat in mijn rechter ellebooggewricht vocht zit. Voor een volledig verslag heeft de arts meer tijd nodig om alles tot in de puntjes te bekijken. 12 juni heb ik een afspraak bij mijn fysische geneesheer en zullen de uitgebreide resultaten besproken worden.